Hoşgeldin 2010

TEŞEKKÜRLER 2007-2008-2009; BANA HAYATIMIN EN GÜZEL 3 YILINI YAŞATTIĞINIZ VE BANA SAHİP OLDUĞUM EN GÜZEL 2 MELEĞİ VERDİĞİNİZ İÇİN...

HOŞGELDİN 2010;UMARIM EŞİMLE MELEKLERİMLE VE SEVDİKLERİMLE GEÇİRECEĞİM ÇOK GÜZEL BİR YIL OLURSUN...

HERKESE SEVDİKLERİYLE BİRLİKTE NİCE MUTLU, HUZURLU VE GÜZEL YILLAR!...

İkraca diyaloglar ve bikaç resim.

Büyük kuzu İkranın zaman zaman beni dumur eden, bu cümle bu cücedenmi çıktı dedirten öyle lafları varki bunları kayıt altına alıp, ilerde bak sen küçükkende çok bilmiştin demeden geçemiycem:))

Yüsra kucak için ağlamaktadır bende hayır kucak yok hadi oyna ablanla demişimdir. İkra bizi izler izler ve Yüsra susunca dumurluk lafını söyleyiverir:

İkra : Eşşek annesi niye ağlattın kızımı

Anne : !!!

İkra yemeğini kendi yemektedir, Yüsrada onun tabağına ulaşmaya çalışmaktadır.

İkra : Bak kardeş ben büyüdüm kendim yiyom sende büyü sende ye

Anne: :))))

Anne kahve içmektedir, İkrada büyük bir merakla anneyi izlemektedir.

İkra : Anne kahveyi anneler içer İkralar içmez dimi. Sen büyüdün içiyon, bende büyüyüm bende içiyim demi

Anne: Afferin kızıma:))

İkra kendisine yemekten önce yasak olan çikolatayı bulmuştur ve anne görmeden yesem diye düşünürken anneye yakalanır.

Anne : Napıyorsun kızım

İkra: Anne ben çikolatayı sakın yemiyom. Yemek yiyim öle yicem dimi.

Anne : Evet kızım:))

İkra kendi etrafında döner döner döner sonrada Yüsranın yanına gider.

İkra: Kardeş bak ben büyüdüm dönüyom sende büyü sende dön

Yüsra: Uvaaaaa

Daha aklıma gelmeyen birsürü dumurluk ikra diyalogları var bunlar birkaç örnek.

İkradan bahsetmişken tuvalet meselesine değinmeden geçemiycem;

31 aylık olan herşeye aklı eren, bilmişlik taslayan, kendi yemeğini yiyip, kendi kıyafetini seçen büyük kuzu maalesef hala inatla bezini atmaya yanaşmıyor. Tuvaletini tuvalete yapmayı reddediyor, bezimi sakın çıkarma anne diyor. Kendi haline bıraktım zorlamıyorum , havaların ısınmasını bekliyorum ama içten içede bu sorun beni çok düşündürüyor. Bırak bezini çıkarmayı çişinden bile rahatsız olmuyor, çiş yada kaka yaptığı bezini bile zorla değiştirtiyor. Nasıl aşıcaz bu sorunu bilmem. Kardeşdenmi kaynaklanıyor bilmiyorum ama şu an benim için aşılması çok zor bir sorun olduğu kesin.

itiraf ediyorum...

İtiraf ediyorum kuzularım sizi büyütürken çok zorlanıyorum.
İtiraf ediyorum zaman zaman öyle şeyler yapıyor ve beni çıldırtıyorsunuz ki çağresizlikten ağlıyorum.
İtiraf ediyorum bazen keşke biraz daha aralarında yaş farkı olsaydı belki bu kadar zor olmazdı diye düşünüyorum.
İtiraf ediyorum İkranın inadı, dediğim dedik halleri, bizi dinlememesi, hiçbir şekilde dediğinden vazgeçirememiz acaba biz ne nerde hata yaptık iyi bir anne baba olamadıkmı diye düşünmemize neden oluyor.
İtiraf ediyorum hergün babanızla birlikte bu çocukları nasıl daha mülayim, daha söz dinleyen, kendi kendine oynayan uslu çocuk yapabiliriz nasıl davranmalıyız acaba diye saatlerce ciddi bir şekilde kafa patlatıyoruz.
İtiraf ediyorum ki o kadar kafa patlatmaya rağmen bir çıkar yol bulamıyoruz.
İtiraf ediyorum Yüsra büyüdükçe işimiz dahada zorlaşıyor ve sizin gençkız olduktan sonra yapabileceğinizi düşündüğümüz kavgalar şimdiden bizi korkutuyor.
İtiraf ediyorum onca oyuncak arasından nasıl olupta birinizin elinde olan oyuncağın diğeri için biranda çok değerli olduğunu ve birtek oyuncak için feryat figan kavgalar ettiğinizi korku ve hayretle izliyoruz.
İtiraf ediyorum ikinizide çook ve eşit derecede sevmemize rağmen kavgalarınıza müdahale ederken acaba birine farkında olmadan haksızlık edermiyiz diye korkuyoruz.
İtiraf ediyorum Yüsra büyüdükçe İkra hırçınlaşıyor, İkra hırçınlaştıkçada Yüsra mızmızlaşıyor .
İtiraf ediyorum evimizde hergünümüz bol aksiyonlu ve hareketli geçiyor ve biz günün nasıl geçtiğini anlamıyoruz bile.
İtiraf ediyorum uyuduğunuz zaman sanki bol volümlü müzik birden kapanmış gibi kulaklarım çın çın çınlıyor.

İtiraf ediyorum tüm zorluğuna rağmen sizi çok ama çok seviyorum ve siz olmadan hayatın ne kadar boş ve anlamsız olduğunu düşünüyorum. Siz olmasanız ne kadar sıradan bir hayatımız olurdu, iyiki geldiniz iyiki hayatımıza renk kattınız benim cadı kuzucuklarım...

Taşınıyoruz...

Evet uzun aramalar, taramalar ve bakınmalar sonucunda gönlümüze göre bir ev bulduk ve nihayet taşınıyoruz. 16.02.2009 tarihinde geldiğimiz Tekirdağdan 16.12.2009 da taşınıyoruz.
Harıl harıl bir çalışma var evde. Herşey yıkanıyor, ütüleniyor, paketleniyor, kolileniyor. Yoğun ve yorucu günler bekliyor bizi ama sevdiklerimizin yanına taşınmanın tatlı heyecanı yorgunluğumuzu bastırıyor. Bu arada , elimize geçen herşeyi kolilerken bizim kızlarıda kolilemeye çalışırken buluyoruz kendimizi:))))

Minik kuzu 1 yaşındamı şimdi...

Minik kuzum, tekne kazıntım, annelik sevincini ikinci kez bana yaşatan küçük prensesim 1 yaşında. İnanamıyorum nasıl geçti zaman ve nezaman 1 yaşında oldu benim minnacık bebeğim.
Yüsram, bebeğim, iyiki doğdun, iyiki hayatımıza girdin.

Öyle bir zamanda geldin ki, acıların en büyüğünü yaşarken biranda sevince boğdun bizi. Öyle bir zamanda geldin ki ölümde yaşamda hayatın bir parçasıymış deyip teselli oldun bize. Öyle bir zamanda geldin ki annelik duygusunun kendi hayatını riske atacak kadar kutsal bir duygu olduğunu öğrettin bize.
Ablanı kardeşsiz bırakmadın, tüm hayatı boyunca dayanabileceği bir yoldaş olarak geldin.
İyiki geldin, iyiki ikinci yaşam ve mutluluk sebebimiz oldun.

Nasıl büyüdün hiç anlayamadık kuzum, acılardan sıkıntılardan kaçıp kendimize yeni bir hayat kurmak için çabaladığımız döneme denk geldi senin büyümen. Geldiğimiz yere tutunmaya çalışarak geçti senin büyümen. Kafamızı dinledikten sonra geri dönme kararı alıp, insanın mutlu olduğu tek yerin ailesine, sevdiklerine yakın yer olduğunu anlamakla geçti senin büyümen.

Bu doğumgünün sessiz sedasız tek başımıza geçti çünkü burda çağıracak kimsemiz yok ama birdahaki doğumgünün kuzenler, dayılar, halalar, babanneler, ananelerle birlikte çok daha büyük bir coşkuyla ve kalabalıkla kutlanacak sana söz veriyorum kuzum.

Hayatımızda olacağını söylediğim değişikliği yapmamıza az kaldı. Geri dönecek ve sevdiklerimizle birlikte hayata daha sıkı, daha umutlu, daha güvenli tutunacağız. Herşey yine sizin için bebeğim.

Seni çook seviyoruz ,gözümüzde hiç büyümeyecek hep minik kardeş olarak kalacak olan minik kuzum...

Dedemizde bizimle birlikteydi doğumgünüde. İyiki yanımızdaydı, Yüsranın hiç kucağından inmediği biricik dedesi. Teşekkürler...

Bu arada Yüsranın doğumgününü kutlayıp, Yüsradan bahsedipte, can dostu, yatak arkadaşı, elinden düşürmediği Fatoştan sözetmemek olurmu. O olmadan uyumadığı, gece uyurken gündüz dolaşırken elinden düşürmediği, ablasıyla bile onun uğruna çataçat kavga ettiği Fatoş tabiki başmisafirimizdi doğumgününde:)))

kedisever kızım..

Bir süredir yokum ,bloğuma uğrayamadım, yazamadım, okuyamadım. Bu süre zarfında hayatımızda yeniden değişiklikler oldu ve olmaya devam ediyor. Zaten son 1 yılımız denemelerle yanılmalarla ve yeni kararlarla geçiyor. Yenilik iyidir, ferahlıktır, rahatlıktır, terapidir deyip bizi daha neler bekliyor acaba diye bekliyoruz. Kedisever İkroşumla bloğuma dönüyorum, yeniden unutmamak adına meleklerimle ilgili herşeyi kayıt altına alıyorum. İleride dahada çok yazacak şeyim olacak nede olsa hayatımız yeniden değişecek, az kaldı...

11 ay kontrolümüz

1 yaşa 1 kala çok şükür iyiyiz sağlıklıyız ve sabırsızlıkla yaşımıza girmeyi bekliyoruz. 2 gün önce 11 ay kontrolümüz vardı; 9.700 kilomuz, 76,5 boyumuz. Maşallah bu ay kilo alımımızda boy artışımızda iyi. Tabiki sadece fiziğimiz değil huyumuz suyumuz herşeyimiz değişiyor. Artık bebeklikten sıyrılıyoruz yavaş yavaş ve çocuk olma yolunda ilerliyoruz. Aslında bununla ilgili yazacak o kadar çok şey varki ama bu aralar vaktim olmadığı için fazla yazamıyorum. Ablanla olan kavgalarınız, kıskançlıklarınız, oyunlarınız, birlikte beni delirtmeniz birsürü şey var yani. Ama bu konuya ayrıca değineceğim ve 11 aylık bir cadıyla 29 aylık diğer cadının anneyi çıldırtma maceralarını uzun uzun yazacağım:))) Şimdilik unutmamak adına sadece 11 ay kontrolümüzü alıyorum kayıt altına...