Yüsram, bebeğim, iyiki doğdun, iyiki hayatımıza girdin.
Öyle bir zamanda geldin ki, acıların en büyüğünü yaşarken biranda sevince boğdun bizi. Öyle bir zamanda geldin ki ölümde yaşamda hayatın bir parçasıymış deyip teselli oldun bize. Öyle bir zamanda geldin ki annelik duygusunun kendi hayatını riske atacak kadar kutsal bir duygu olduğunu öğrettin bize.
Ablanı kardeşsiz bırakmadın, tüm hayatı boyunca dayanabileceği bir yoldaş olarak geldin.
İyiki geldin, iyiki ikinci yaşam ve mutluluk sebebimiz oldun.
Nasıl büyüdün hiç anlayamadık kuzum, acılardan sıkıntılardan kaçıp kendimize yeni bir hayat kurmak için çabaladığımız döneme denk geldi senin büyümen. Geldiğimiz yere tutunmaya çalışarak geçti senin büyümen. Kafamızı dinledikten sonra geri dönme kararı alıp, insanın mutlu olduğu tek yerin ailesine, sevdiklerine yakın yer olduğunu anlamakla geçti senin büyümen.
Bu doğumgünün sessiz sedasız tek başımıza geçti çünkü burda çağıracak kimsemiz yok ama birdahaki doğumgünün kuzenler, dayılar, halalar, babanneler, ananelerle birlikte çok daha büyük bir coşkuyla ve kalabalıkla kutlanacak sana söz veriyorum kuzum.
Hayatımızda olacağını söylediğim değişikliği yapmamıza az kaldı. Geri dönecek ve sevdiklerimizle birlikte hayata daha sıkı, daha umutlu, daha güvenli tutunacağız. Herşey yine sizin için bebeğim.
Seni çook seviyoruz ,gözümüzde hiç büyümeyecek hep minik kardeş olarak kalacak olan minik kuzum...
Dedemizde bizimle birlikteydi doğumgünüde. İyiki yanımızdaydı, Yüsranın hiç kucağından inmediği biricik dedesi. Teşekkürler...
Bu arada Yüsranın doğumgününü kutlayıp, Yüsradan bahsedipte, can dostu, yatak arkadaşı, elinden düşürmediği Fatoştan sözetmemek olurmu. O olmadan uyumadığı, gece uyurken gündüz dolaşırken elinden düşürmediği, ablasıyla bile onun uğruna çataçat kavga ettiği Fatoş tabiki başmisafirimizdi doğumgününde:)))
