15 Ocak 2010 Cuma

Ders olmadı, yine devam bakalım nezamana kadar...

Çok zor bir hafta geçirdik ailecek. Yüsranın parmak olayı hepimizi çok etkiledi çok üzdü. Yüsra 5 gündür gündüz uykusu nerdeyse hiç yapmadı parmağını ememediği için, devamlı ağladı ama ne ağlamak bağıra çağıra ağladı. Gece uykularımız ise gündüz uykusuzluğu ve çığlık çılığa ağlamalarla bayılma noktasına gelince oldu anca. Gece en az 3-4 kere ağlayarak uyanıldı, hiç kucaktan inmek istemedi. Sabah ve akşam vurulan antibiyotikleden dolayı hergün hastaneye taşınıldı ve hastaneden ağlamaktan helak bir şekilde çıkıldı.
Peki tüm bunların sonucu ne oldu? Çok şükür iltihap kurumuş, şiş inmiş parmak ufak bir yara hariç eski halline gelmişti . Tüm bu zorlukları çektik fakat parmak emmeyide bıraktık diyebilmeyi çok isterdim ama maalesef dün parmağındaki sargıyı çıkarabilmeyi keşfetti:(
Ondan sonrada ne hastane sargısı, ne benim sarmam, ne çorap geçirme ne eldiven takma hiçbiri dayanmadı ve hepsinide çıkardı. Birkere çıkarmıştıya tamam artık demek çıkabiliyordu bu sargı ve parmağı hala yerindeydi yani yokolmamıştı ozaman emmeye devam etmek lazımdı vede devam etti.
Şu an anne pc başında endişeli, yorgun, çağresiz, Yüsray ise içerde huzurlu ve mutlu parmak ağızda diğer elde Fatoş uykuda.
Yüsracığım büyüyünce bunu oku kuzum, senin sana verdiğin zararı kimse vermedi şu ana kadar sana. Bu parmak emme yüzünden onca acılar çektin ama yinede devam ediyorsun kuzum. Annenin elinden hiçbirşey gelmiyor çok üzgünüm. Dilerim ilerde başka şeylere yol açmaz bu huyun.
Ha bu işin iyi tarafı olmadımı, oldu gibi görünüyor şimdilik. Yüsranın çektiği acılardan İkra öyle etkilendiki birkaç gündür benide dr götürürler, şğne yaptırırlar korkusundan elini emmeyi bıraktı. Umarım devamlı olur bu durum.
Bizde şimdilik haberler böyle bakalım gelecek ne gösterecek...

13 Ocak 2010 Çarşamba

Nazarmı değdi kuzum sana:(((

Minik kuzum Yüsram nazarlara geldi herhalde...
Kızlarla ilgili en büyük sıkıntım ikisininde parmaklarını emmesiydi. Bu emme olayının birgün başımıza bir iş açacağını biliyordum ve vazgeçirmek için herşeyide yaptım ama başarılı olamadım maalesef. Dün akşam korktuğum başıma geldi.
Dün Yüsranın 14.ay kontrolü İkranında Hepatit A aşısının 2. dozu vardı. Eski dr. muz hastane değiştirdiği için yeniden hastane ve dr. arayışına girdik, iki ayrı hastaneden randevu alıp ikisinede götürdüm ama ne hastaneyi nede dr. beğendim. Neyse artık bu ay böyle oldu birdahaki aya iyice araştırıp bir dr. bulayım, zatem hastada değiller çok şükür rutin kontroldü diye düşündüm. Akşam saatlerinde Yüsrada bir huzursuzluk başladı. Herşeye mızmız, kucak istiyor, ağlıyor vs. Ne oldu kuzum sana gel bakim dedim elini tuttum ki birde ne göreyim emdiği başparmağı iltihap kaplamış bembeyaz etrafıda şiş ve bileğine kadar kıpkırmızı. Bendeki paniği korkuyu tahmin edemezsiniz. Ahmetin gelmesini zor bekledim. Ahmet geldi ve hemen acile götürdük. Parmak öyle kötüydüki ve hala o haliyle emmeye çalışıyor minik kuzu.
Dr. muhtemelen bir açılma olmuş parmağında ve ordanda mikrop kapıp iltihaplanmış, iyiki hemen getirdiniz küçük çocuklarda eklem yeri iltihabı önemlidir, geç kalınırsa kötü sonuçlara gidebilir dedi. Dr. dediği doğruydu. Küçük kuzu elini eme eme açmıştı yara yapmıştı ve muhtemelende bugün hastanelerde dolaşırken mikrop kapmıştı.
Akşam acilde pansuman ve antibiyotik iğne yaptılar. Kuzumu çok ağlattılar. İçim gitti onunla beraber bende başladım ağlamaya:((( Hele bu sabah pansumana götürdüğümde iltihabı açtılar ve sıktılar nasıl canı yandı kuzumun. Nasıl dayanırım ben başladım hüngür sümük onunla birlikte ağlamaya tekrardan. Şimdi iyi çok şükür sakinleşti ama en büyük sıkıntımız elini ememediği için uykuya dalmakta zorluk çekiyor, hiç adeti olmadığı halde uyurken sallanmak istiyor ve çok huzursuz. Anne memesini bırakan bir çocuğun yaşadığı zorlukları yaşıyoruz yani. Parmağı sargıda ağzına almaya çalışıyo alamayınca başlıyor ağlamaya. Parmağını uzatıp ıh ıh diye açın demeye çalışıyor. Minik kuzum dayanamam ben sana. Yerim senin o minicik parmağını. Allahım akşam düşündümde ben çocuğun bu kadarcık hastalığında kahroldumda, çocuğu büyük hastalıklarla savaşan anneler ne yapsın. Rabbim hepsine yardımcı olsun çok zor birşey.
Bu arada İkrayada bak sende emme annem kardeşine yapılan sanada olur iğne yersin diyoruz ama gizli gizli yinede emiyor.
Kuzularım benim Rabbim cümlesinin evladıyla beraber sizide kanatları altına alsın korusun.
Evladın çektiği acıya katlanmak herşeyden zormuş...