Ders olmadı, yine devam bakalım nezamana kadar...

Çok zor bir hafta geçirdik ailecek. Yüsranın parmak olayı hepimizi çok etkiledi çok üzdü. Yüsra 5 gündür gündüz uykusu nerdeyse hiç yapmadı parmağını ememediği için, devamlı ağladı ama ne ağlamak bağıra çağıra ağladı. Gece uykularımız ise gündüz uykusuzluğu ve çığlık çılığa ağlamalarla bayılma noktasına gelince oldu anca. Gece en az 3-4 kere ağlayarak uyanıldı, hiç kucaktan inmek istemedi. Sabah ve akşam vurulan antibiyotikleden dolayı hergün hastaneye taşınıldı ve hastaneden ağlamaktan helak bir şekilde çıkıldı.
Peki tüm bunların sonucu ne oldu? Çok şükür iltihap kurumuş, şiş inmiş parmak ufak bir yara hariç eski halline gelmişti . Tüm bu zorlukları çektik fakat parmak emmeyide bıraktık diyebilmeyi çok isterdim ama maalesef dün parmağındaki sargıyı çıkarabilmeyi keşfetti:(
Ondan sonrada ne hastane sargısı, ne benim sarmam, ne çorap geçirme ne eldiven takma hiçbiri dayanmadı ve hepsinide çıkardı. Birkere çıkarmıştıya tamam artık demek çıkabiliyordu bu sargı ve parmağı hala yerindeydi yani yokolmamıştı ozaman emmeye devam etmek lazımdı vede devam etti.
Şu an anne pc başında endişeli, yorgun, çağresiz, Yüsray ise içerde huzurlu ve mutlu parmak ağızda diğer elde Fatoş uykuda.
Yüsracığım büyüyünce bunu oku kuzum, senin sana verdiğin zararı kimse vermedi şu ana kadar sana. Bu parmak emme yüzünden onca acılar çektin ama yinede devam ediyorsun kuzum. Annenin elinden hiçbirşey gelmiyor çok üzgünüm. Dilerim ilerde başka şeylere yol açmaz bu huyun.
Ha bu işin iyi tarafı olmadımı, oldu gibi görünüyor şimdilik. Yüsranın çektiği acılardan İkra öyle etkilendiki birkaç gündür benide dr götürürler, şğne yaptırırlar korkusundan elini emmeyi bıraktı. Umarım devamlı olur bu durum.
Bizde şimdilik haberler böyle bakalım gelecek ne gösterecek...