Fena halde 2 yaş sendromundayız...

Bu aralar İkra hanım çook sinirli. 2 yaş sendromunu doya doya yaşıyor. Zaman zaman sinirlerimize hakim olamayıp kızsakta, hepimiz önünde el pençe divanız. E kolaymı sendrom geçiriyor benim minik kuzum:))
Nelermi yapıyor, ah neler yapmıyor ki...
İstediğini yaptıramayınca kaşlarını çatıp elinde ne varsa yere atmalar...
Kendim yiyeceğim diye tutturum, çorbaları, yemekleri üzerine dökmeler...
Televizyonda illa kendi kanalını açtırmalar ve daha neler neler..
Ama bugün öyle bişi yaptı ki sınırlarımı gerçekten zorladı. Sabah süt istedi, verdim bir bardak içti. Ben içerde işe gitmek için hazırlanırken, babannesinden bir bardak daha süt istemiş. Babanneside kadıncağız ısıtıp vermiş. Sen koca bardak sütü kadının gözüne baka baka al halıya dök. Bi geldim heryer süt içinde. Önce derin bi nefes aldım, sonra 50 ye kadar saydım. Ben bunları yaparken İkra hanım hiçbişi olmamış gibi sırıtarak ' anneciimm' deyip boynuma sarıldı.
E artık kızmak ne mümkün...
Aldım kucağıma, niye yaptın kızım bak biz seni çok seviyoruz, bir daha yapma tamam mı vs diyerek yaptığının kötü bişi olduğunu anlatmaya çalıştım.
Anladımı bilmem ama bir daha yapmayacağının garantisini veremiyorum. Muhtemelen dikkat çekmek için bu ve benzeri eylemleri devam edecektir.
Allahtan bize sabır onada akıl diliyorum:)))

Bizim evin halleri...

İkra hanım akşam akşam kurulmuş evin en güzel yerindeki koltuğa iki seksen, sırıta sırıtaoturuyo :)) Ben önce geldim dünyaya, ben ablayım ve burasıda benim yerim der gibi :))

Ama İkracığım senin artık bir kardeşin var, herşeyi paylaşmalısın, hatta oturduğun koltuğu bile deyip hoopp Yüsrayı koyuveriyor babası, ablasının yanına:))
İki kardeş bir koltukta akşam keyfi yapıyor:))

Minik prenses yere iner inmez yeniden emekleme çalışmalarına başlıyor. Eee çalışmak lazım ki başarabilesin tabiki ama kuzucuğum sen emeklemek için henüz çook küçüksüünn...

Yüsra' da abla oldu :)

Ah bu arada kargaşada yazmayı unuttum. Küçük kızım Yüsra 3 gün önce abla olduu. Aileye bir kız bebek daha geldi , küçük dayımız Ozanın kızı Belinay.
Benim kızlarım en küçük bebek olma zevkini çok az tadıyorlar yaa.. Yada çok uğurlular ve ayaklarını sürüyerek geliyorlar:))
İyiki geldin dünyaya Belinaycığım, Allah analı babalı büyütsün...

Herşey sizin için;

Son 6 ayda ne çok değişiklikler oldu hayatımızda. Kimi değişiklik çok güzel, kimisi içimizden asla çıkmayacak kadar bizi yakan kavuran, kimiside sizin için daha iyi olacağını düşünerek yaptığımız değişiklikler.
12.11.2008 tarihinde Yüsranın hayatımıza girmesiyle çok büyük mutluluk yaşadık.
08.12.2008 tarihinde Hacı dedenizi kaybederek içimizden hiç çıkmayacak büyük bir acı yaşadık.Bundan sonra dünyada değil belki ama yüreğimizde yaşayacak...
16.02.2009 tarihinde de sizin daha iyi yetişeceğinizi, daha iyi şartlarda büyüyeceğinizi düşünerek İstanbuldan Tekirdağa yerleştik.
Prenseslerim herşey sizin için...
Umarım ileride niye böyle bir karar verdiniz değil, iyiki böyle bir karar vermişsiniz dersiniz.
Bu kararı almak bizim içinde kolay değildi.
Hiç tanımadığımız, bilmediğimiz bir şehire taze bir acı ve iki küçük çocukla gelmek elbetteki çok zordu.
Size sormadan böyle bir karar aldığımız için umarım birgün bizi eleştirmezsiniz.

HERŞEY SİZİN İÇİN...

Uyusunda büyüsün kardeşim:))))

İki çocuk zor olmuyormu diyenlere cevap veriyorum;

Büyüğü küçüğüne bakıyor onun için hiiçç zor olmuyor:))
Nasılda uyutuyor kardeşini dizlerinde güzel kızım.

Yüsracığımm bak buda sana belge olsun,

üzerinde çook emeği var ablanın:))

(arada bir yapıştırdığı tokatları saymazsak)

:)))

Minik abla İkra;

Canım yavrum güzel İkra'm daha 18 aylıktı , kardeşinin doğduğunda. Ama yaşından büyük bir olgunlukla ve öpücüklerle karşıladı minik kardeşini. İnşallah hayatınızın her devresinde böyle öpücüklerle yaklaşırsınız birbirinize...

Vee Yüsra ile aile tamamlandı...

Küçük prensesim Yüsra'nın 12.11.2008 tarihinde dünyaya gelmesiyle ailemiz tamamlandı. Teşekkürler güzel kızım bize ikinci kez anne baba olmayı taddırdığın için. Seni çook seviyoruz...

İkra ile 3 kişi olduk..

İkracığımın 07.05.2007 tarihinde dünyaya gelmesiyle ilk kez anne baba olmayı taddık, iki idik üç olduk. Teşekkürler büyük prensesim ,bize bu yüce duyguyu taddırdığın için. Seni çookk seviyoruz...

İki kişilik aileden çok kişili aile olmaya doğru...

İlk bebek heyecanı ve birazda buldumcukluğuyla:))

İkra daha doğmadan odasında oturan, yatan, kalkan bir baba ve anne...

Allahıma şükürler olsun ki iki kere yaşadım annelik duygusunu.

İkiside farklı güzel, ikiside farklı heyecandı.

Hep ileride kızıma hatıra olarak bir blog açmak istedim ama şu ana kadar olmamıştı.

Meğer nedeni hayatımıza, Yüsracığımızında gireceği ve ikisine birden açacağımmış.

Fenamı oldu iki bacı beraber okursunuz ilerde.:))